πολύ χαίρομαι που σου αρέσει. Οι στίχοι προέρχονται από το παρακάτω ποίημα του Jacques Brell:
Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui chantent Les rêves qui les hantent Au large d'Amsterdam Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui dorment Comme des oriflammes Le long des berges mornes Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui meurent Pleins de bière et de drames Aux premières lueurs Mais dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui naissent Dans la chaleur épaisse Des langueurs océanes
Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui mangent Sur des nappes trop blanches Des poissons ruisselants Ils vous montrent des dents A croquer la fortune A décroisser la lune A bouffer des haubans Et ça sent la morue Jusque dans le coeur des frites Que leurs grosses mains invitent A revenir en plus Puis se lèvent en riant Dans un bruit de tempête Referment leur braguette Et sortent en rotant
Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui dansent En se frottant la panse Sur la panse des femmes Et ils tournent et ils dansent Comme des soleils crachés Dans le son déchiré D'un accordéon rance Ils se tordent le cou Pour mieux s'entendre rire Jusqu'à ce que tout à coup L'accordéon expire Alors le geste grave Alors le regard fier Ils ramènent leur batave Jusqu'en pleine lumière
Dans le port d'Amsterdam Y a des marins qui boivent Et qui boivent et reboivent Et qui reboivent encore Ils boivent à la santé Des putains d'Amsterdam De Hambourg ou d'ailleurs Enfin ils boivent aux dames Qui leur donnent leur joli corps Qui leur donnent leur vertu Pour une pièce en or Et quand ils ont bien bu Se plantent le nez au ciel Se mouchent dans les étoiles Et ils pissent comme je pleure Sur les femmes infidèles Dans le port d'Amsterdam Dans le port d'Amsterdam.
Δεν είναι κακό να βασανίζεσαι Κακό είναι να βαριέσαι καρδούλα μου. Δεν το βάζουμε κάτω συνεχίζουμε την προπαγάνδα.
Ο καθένας τον ρόλο του κι αν δεν τον θέλεις να τον αλλάξεις Χίλες φορές να τον αλλάξεις χίλιες φορές να τον αρνηθείς αλλά καρδούλα μου όταν θα πεις αυτός είναι ο ρόλος μου θα είσαι εσύ. Στολίδια ίδια σαν αληθινά Σ. σε τούτα τα σανίδια πέτα τα ξανά μόνο για σενα και για μένα που μου τα χαρίζεις.
Maquillage,βαρύ rimmel να μουτζουρώσει τα μάτια όταν θολώσει το βλέμμα και κραγιόν κόκκινο σαν φρέσκο αίμα, μια περούκα ξανθιά κατάξανθη
να κρύψουμε ό,τι θέλουμε ν΄ανακαλύψουν
όχι όλα στο φως
να μας γνωρίσουν με την ανάσα και και το χάδι πάνω στην πληγή.
Moi je t'offrirai Des perles de pluie Venues de pays Où il ne pleut pas Je creuserai la terre Jusqu'après ma mort Pour couvrir ton corps D'or et de lumière Je ferai un domaine Où l'amour sera roi Où l'amour sera loi Où tu seras reine Ne me quitte pas
Αχ μωρέ και να νοιώσεις μια φορά τέτοιες πέρλες στα μάτια και στο λαιμό και να τις χαρίσεις καρδούλα μου
Δεν έχει αρχή, δάκρυα βροχή Τέλος δεν έχει ο ουρανός Ποιός θα βρεθεί, βαριά η ψυχή Να μου το πει, πού θα σταθώ Να σου το πω, γιατί να φύγεις. Γιά ένα φιλί, δεν έχει αρχή Τέλος δεν έχει μου ο καημός Πονός πικρός, κόσμος μικρός Γιά ένα φιλί, πικρό φιλί Δάκρυα βροχή, γιατί να φύγεις.
Πράσσινα υγρα μάτια. Αχ μώρε Τζένη αχ μωρέ Νίκο θέλαμε κιάλλο πιο πολύ από σας
Δεν είναι τίμιο φύγατε νωρίς μας χρωστούσατε κι άλλα
Ο Bowie είναι γενικώς μεγάλη αδυναμία γι'αυτό και ήξερα την αγγλική έκδοση.. αλλά η αλήθεια είναι πως το αυθεντικό είναι πάντα σε άλλο επίπεδο:) Πάω να ψάξω αν το έχουν πει οι Tetes Raides κατά λάθος, θα είναι πολύ ενδιαφέρον!
-L'autre soir, nous t'avons aide...
-C'est vrai...
-Nous avons brule pour toi trois cent cartouches...
-C'est vrais...
-Il serait juste de nous les rendre...
Et le capitain, grand seigneur,
ne peut exploiter un avandage qu'il tirerait de leur noblesse.
Il leur rend les cartouches dont on usera contre lui...
11 comments:
Πράγματι super, αλλά ειδικά το δεύτερο.. κολλάει η βελόνα!
πολύ χαίρομαι που σου αρέσει.
Οι στίχοι προέρχονται από το παρακάτω ποίημα του Jacques Brell:
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui chantent
Les rêves qui les hantent
Au large d'Amsterdam
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui dorment
Comme des oriflammes
Le long des berges mornes
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui meurent
Pleins de bière et de drames
Aux premières lueurs
Mais dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui naissent
Dans la chaleur épaisse
Des langueurs océanes
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui mangent
Sur des nappes trop blanches
Des poissons ruisselants
Ils vous montrent des dents
A croquer la fortune
A décroisser la lune
A bouffer des haubans
Et ça sent la morue
Jusque dans le coeur des frites
Que leurs grosses mains invitent
A revenir en plus
Puis se lèvent en riant
Dans un bruit de tempête
Referment leur braguette
Et sortent en rotant
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui dansent
En se frottant la panse
Sur la panse des femmes
Et ils tournent et ils dansent
Comme des soleils crachés
Dans le son déchiré
D'un accordéon rance
Ils se tordent le cou
Pour mieux s'entendre rire
Jusqu'à ce que tout à coup
L'accordéon expire
Alors le geste grave
Alors le regard fier
Ils ramènent leur batave
Jusqu'en pleine lumière
Dans le port d'Amsterdam
Y a des marins qui boivent
Et qui boivent et reboivent
Et qui reboivent encore
Ils boivent à la santé
Des putains d'Amsterdam
De Hambourg ou d'ailleurs
Enfin ils boivent aux dames
Qui leur donnent leur joli corps
Qui leur donnent leur vertu
Pour une pièce en or
Et quand ils ont bien bu
Se plantent le nez au ciel
Se mouchent dans les étoiles
Et ils pissent comme je pleure
Sur les femmes infidèles
Dans le port d'Amsterdam
Dans le port d'Amsterdam.
Δεν είναι κακό να βασανίζεσαι
Κακό είναι να βαριέσαι καρδούλα μου.
Δεν το βάζουμε κάτω συνεχίζουμε την προπαγάνδα.
Ο καθένας τον ρόλο του κι αν δεν τον θέλεις να τον αλλάξεις
Χίλες φορές να τον αλλάξεις χίλιες φορές να τον αρνηθείς
αλλά καρδούλα μου όταν θα πεις αυτός είναι ο ρόλος μου θα είσαι εσύ.
Στολίδια ίδια σαν αληθινά Σ. σε τούτα τα σανίδια πέτα τα ξανά μόνο για σενα και για μένα που μου τα χαρίζεις.
Maquillage,βαρύ rimmel να μουτζουρώσει τα μάτια όταν θολώσει το βλέμμα και κραγιόν κόκκινο σαν φρέσκο αίμα, μια περούκα ξανθιά κατάξανθη
να κρύψουμε ό,τι θέλουμε
ν΄ανακαλύψουν
όχι όλα στο φως
να μας γνωρίσουν με την ανάσα και και το χάδι πάνω στην πληγή.
Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Où il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu'après ma mort
Pour couvrir ton corps
D'or et de lumière
Je ferai un domaine
Où l'amour sera roi
Où l'amour sera loi
Où tu seras reine
Ne me quitte pas
Αχ μωρέ και να νοιώσεις μια φορά
τέτοιες πέρλες στα μάτια και στο λαιμό και να τις χαρίσεις καρδούλα μου
Perles et Tango και να καίγονται τα μωσαικά
Δεν έχει αρχή, δάκρυα βροχή
Τέλος δεν έχει ο ουρανός
Ποιός θα βρεθεί, βαριά η ψυχή
Να μου το πει, πού θα σταθώ
Να σου το πω, γιατί να φύγεις. Γιά ένα φιλί, δεν έχει αρχή
Τέλος δεν έχει μου ο καημός
Πονός πικρός, κόσμος μικρός
Γιά ένα φιλί, πικρό φιλί
Δάκρυα βροχή, γιατί να φύγεις.
Πράσσινα υγρα μάτια.
Αχ μώρε Τζένη αχ μωρέ Νίκο θέλαμε κιάλλο πιο πολύ από σας
Δεν είναι τίμιο φύγατε νωρίς μας χρωστούσατε κι άλλα
Ο Bowie είναι γενικώς μεγάλη αδυναμία γι'αυτό και ήξερα την αγγλική έκδοση.. αλλά η αλήθεια είναι πως το αυθεντικό είναι πάντα σε άλλο επίπεδο:)
Πάω να ψάξω αν το έχουν πει οι Tetes Raides κατά λάθος, θα είναι πολύ ενδιαφέρον!
είχα να γράψω διάφορα, αλλά μόλις που κατάφερα να ολοκληρώσω το τεστ λεκτικής επαλήθευσης και αισθάνομαι ήδη πτώμα......
υγ τα πινα σε ένα πάρτυ βλέπεις..
υγ τι τα θέλω τα ξενύχτια???
@FAIRUZ
merci pou les moments tres poetiques;)
@Citronella O Bowie έχει την γοητεία της αφετηρίας. Τα ξεκίνησε όλα πρώτος...
@Tsaperdona Ετσι κάνεις, πίνεις και μετά μας αφήνεις με την απορία... τι ήθελε να γράψει; :)
Χμμμ, νόμιζα οτι η ερμηνεία του Μπρελ στο Port d' Amsterdam ήταν αξεπέραστη (και ακόμα το νομίζω) και ο Μπόουι όμως το λέει πολύ ωραία...
Post a Comment