08 June 2007

Παρασκευή, τι ωραία...


Μερικές φορές, ευτυχώς σχετικά σπάνια, περιμένω πως και πως, να έρθει η Παρασκευή. Πολύς κόσμος επίσης, ...όπως τα παιδιά στο σχολείο. Όταν αυτό είναι υποσυνείδητο, γλυτώνω από τον εαυτό μου. Όταν όμως το αντιλλαμβάνομαι, είναι σκέτη κατάθλιψη. Λές: Πόσο Looser πρέπει να είσαι για να παρακαλάς να περάσουν τα 5/7 του χρόνου σου χωρίς να το καταλλάβεις, να θές να τον πετάξεις στα σκουπίδια τον χρόνο σου.

11 comments:

Σπύρος Σεραφείμ said...

tgif...

Jef Costello said...

@Σπύρος ...consumer culture

NY ANNA said...

Looser???
Όχι δα...
Εγώ θα το έλεγα ενηλικίωση.
Δυστυχώς...

Jef Costello said...

@ny anna Ενηλικίωση; μα εγώ είμαι ακόμα παιδί:) μη μου πεις όχι, ΜΗ! :)))

NY ANNA said...

Χα, χα...
Μα ΦΥΣΙΚΑ είσαι παιδί!
Ένα παιδί σαν κι εμένα θα σου έλεγε ποτέ το αντίθετο?????
Απλώς μερικές φορές έχουμε "εκλάμψεις" ενηλικίωσης!!!!
Δεν έχει πλάκα όμως...
Οπότε καλύτερα παιδιά και σκανταλιές.

Ψυχος said...

Καποιοι και στα 2/7 που τους απομένουν σκεφτονται τη δουλεια τους.
Αρα εισαι οκ.

kanataki said...

όπως πολύ σωστά είπε κάποιος
" η ζωή δεν είναι πρόβα"

που σημαίνει δεν περιμένουμε να ζήσουμε μόνο ό,τι φανταζόμαστε πως θα ήταν η ιδανική συνθήκη.....
(βλεπε: σκ)



υγ παρεπιπτότως, σαν το σαββατοκύριακο,δεν έχει
υγ μην τα κάνουμε όλα ίσα και όμοια...!

Σπύρος Σεραφείμ said...

εννοώ τα αρχικά του Thanks God Its Friday!

Jef Costello said...

@ψύχος Αυτό δεν είναι αναγκάια κακό, το κακό είναι να σε απωθούν τόσο οι 5 μέρες ώστε να θέλεις να τις πετάξεις...

Jef Costello said...

@tsaperdona νομίζω πως ο Castro είχε πεί πως θα ήταν καλό να είχαμε μια πρόβα και μετά τη ζωή.

Jef Costello said...

@Σπύρος. ...το ξέρω, απλά μου ήρθε στο μυαλό η αισθητική της γνωστής αλυσίδας