no comments

Δηλαδή, για να καταλάβω...

Καλημέρα,
μετά από πολλυ τρέξιμο σε διάφορα, επιστρέφω με πολύ κακή διάθεση...

Αναρωτιέμαι,
δεν αξίζει (άξιζε, γα την ακρίβεια) τον κόπο, δηλαδή το κόστος, 1000 ή 2000 φύλακες ή όσοι απαιτούνται και λίγο περισσότεροι για ασφάλεια, να φυλάνε το τελευταίο δάσος της Αθήνας για 3-4 μήνες κάθε χρόνο;
Μάλλον όχι απ' ότι φαίνεται, γιατί κοστίζει.., ...δεν υπάρχει Budget, ...υπάρχουν ελλείματα ...κλπ κουτόχορτα που ταίζουν τον κόσμο αυτοί που μπορούν να του παρουσιάσουν μια κατάσταση όπως θέλουν.
Ζούμε σε μία χώρα, όπου ο διευθύνων σύμβουλος μιάς εταιρείας της οποίας το management έχει το δημόσιο που είναι και ο κύριος μέτοχος της , παίρνει μια τεράστια αύξηση ΚΑΙ bonus
τη στιγμή που τα κέρδη της παρουσιάζουν κάμψη.
Επίσης τις περισσότερες φορές που ανοίγει το στόμα του , η μετοχή του οργανισμού που διευθύνει (θυμίζω ο κύριος μέτοχος είναι το δημόσιο, δηλαδή εμείς) τρώει σφαλιάρα.
Αλλά παίρνει αύξηση και bonus.
Λοιπόν σε αυτή τη χώρα θεωρείται σπατάλη να φυλλάξουμε τα δάση μας.

Την Τετάρτη το βράδυ είχα ανέβει στην Πάρνηθα για να οδηγήσω ακούγοντας μουσική και να δροσιστώ.
Χθές το βράσυ από την Κιφησιά έβλεπα κόκκινη να φλέγεται την κορυφογραμμή της.
Δέθηκε το στομάχι μου.
Δεν έκλαψα, όπως είχα κλάψει όταν έβλεπα έτσι την Πεντέλη, τότε που κάηκε ολόκληρη.
Ισως επειδή με το δάσος της Πεντέλης είχα άλλη σχέση.
Αλλά εξοργίστηκα. Εξοργίστηκα ακούγοντας τις δικαιολογίες.
Πολές φωτιές μαζί, υπεράνθρωπες προσπάθειες, κλπ.
Η υπεράνθρωπη προσπάθεια αποτελεί τιμή για αυτόν που την καταβάλει, αλλά όνειδος γιά αυτόν που έχει την ευθύνη του σχεδιάσμού.
Πόσα χρόνια τώρα γίνεται αυτό; Κάθε χρόνο! Μέχρι να μη μείνει τίποτα!
Είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν 2-3 φωτιές αλλά όχι 100 μαζί.
Αλλά κάθε χρόνο είναι 100 φωτιές μαζί. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτοί είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάτι άλλο, αλλά όχι την πραγματικότητα.
Και βγαίνουν στα ΜΜΕ και μας το λένε.
Για να τους λυπηθούμε! Για τους πολιτικούς μιλάω.
Κατά κάποιο τρόπο τους λυπάμαι. Είχαν την τύχη να γεννηθούν άνθρωποι, αλλά μεταλλάχθηκαν σε ζώα.
Στοιχειώδης ευφυία και στοιχειώδες ενδιαφέρον για τα κοινά αν υπήρχαν, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα!

Το παρακάτω τραγούδι, εκτός του ότι ταιριάζει άψογα, είναι ένα αριστούργημα.
Πάρτε το ως δωράκι
Evening over rooftops

Χρόνος...ήρθαμε στη ζωή με μονάχα αυτόν στις αποσκευές μας

So you run and you run
to catch up with the sun
but it's sinking
Racing around
to come up behind you again.
The sun is the same
in a relative way
but you're older,
Shorter of breath
and one day closer to death

Δύο super τραγούδια για σήμερα

a change

Το blog άλλαξε επικεφαλλίδα, η νέα αντλεί την έμπνευσή της από τις ίδιες πηγές που την αντλεί η σχεδίαση των χαρτονομισμάτων του Ευρώ. Οι πόρτες και οι γέφυρες είναι θεμελιώδη σύμβολα της επικοινωνίας. Η παραπάνω φωτό , τραβηγμένη κάτω από τους ήχους ορχήστρας που έπαιζε κλασσική μουσική, σε μιά απίθανη γλυκιά βραδυά της αρχής της περιόδου των λευκών νυχτών, δείχνει κάτι που είναι πόρτα και γέφυρα μαζί. Είναι πόρτα για τα πλοία και γέφυρα για ότι επίγειο. Λειτουργει δε όταν λιώνουν οι πάγοι, το χειμώνα είναι μόνο γέφυρα. Αψογο σύμβολο. Στην πραγματικότητα είναι κομάτι ενός δρόμου, ανάλογο σε φάρδος με την Κηφισίας, το οποίο σηκώνεται (με όλη την υποδομή -φώτα, traffic lights, etc- η οποία συνεχίζει να δουλεύει) για να περάσουν τα πλοία. Η Αγία Πετρούπολη (x-Leningrad) έχει πολλές τέτοιες γέφυρες και εκατοντάδες άλλες, απλές, που ενώνουν τα κομάτια της γής τα κομένα από τα ποτάμια του δέλτα του Νέβα. Την ίδια την πόλη, είχε αποκαλέσει ο ιδρυτής της,ο Μέγας Πέτρος, ώς την πόρτα της Ρωσίας προς την Δύση. Πόρτες και γέφυρες δηλαδή!

Το πιό cool μέρος στον κόσμο

Από τον Απρίλιο, το πιό cool μέρος στόν κόσμο, και όταν λέμε κόσμο, εννοούμε το σύμπαν όλο:)
βρίσκεται στα σύνορα Ελβετίας - Γαλλίας και είναι ο νέος super επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων του Ευρωπαϊκού κέντρου πυρηνικής έρευνας, γνωστός σαν LCH, ο οποίος ψύχεται στους -271C μόλις 2 βαθμούς πάνω από το απόλυτο 0.

Κοινή λογική

Χθες μου είπε κάποιος τη γνωστή αστεία φράση:
"Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανένα".
και επειδή είχα κέφια, -όταν έχω κέφια δεν συζητάω κουταμάρες επί του θέματος-
του είπα "και γιατί να εμπιστευτώ εσένα;" Δεν το κατάλαβε,
και μου απάντησε πως δεν έχουμε κάποιο transaction μεταξύ μας που να απαιτεί εμπιστοσύνη σχετικού είδους με την προηγούμενη κουβέντα μας.
Μετά του το εξήγησα, ...του λέω με συμβουλεύεις να μην εμπιστεύομαι κανένα, αλλά αν ακούσω την συμβουλή σου δεν πρέπει να εμπιστευτώ ούτε εσένα (που μου λές να μην εμπιστεύομαι κανένα). ...και δεν χαμογέλασε, τουλάχιστον από το εγγενές humor του παραδόξου.
Τελικά πιστεύω ότι σε μερικούς ανθρώπους δεν έχει "δοθεί η χάρη" του να καταλαβαίνουν.